Περιφερικά Έλκη Κερατοειδούς

ΑΥΤΟΑΝΟΣΑ ΠΕΡΙΦΕΡΙΚΑ ΕΛΚΗ ΚΕΡΑΤΟΕΙΔΟΥΣ

PERIPHERAL ULCERATIVE KERATITIS (PUK)

Τα Περιφερικά Έλκη Κερατοειδούς είναι σημαντικά όχι μόνο λόγω του κινδύνου διάτρησης του Κερατοειδούς αλλά και λόγω του γεγονότος ότι συνήθως συνδυάζονται με κάποιο υποκείμενο αυτοάνοσο νόσημα, το οποίο θα πρέπει να αναζητήσουμε με ειδικές εξετάσεις. Τέτοια αυτοάνοσα νοσήματα που σχετίζονται με Περιφερικά Έλκη Κερατοειδούς είναι:

1. Ρευματοειδής Αρθρίτιδα

2. Κοκκιωμάτωση με Πολυαγγειίτιδα (Κοκκιωμάτωση Wegener)

3. Οζώδη Πολυαρτηρίτιδα

4. Υποτροπιάζουσα Πολυχονδρίτιδα

5.Συστηματικός Ερυθηματώδης Λύκος

6. Σύνδρομο Sjogren

7. Νόσος Αδαμαντιάδη – Behcet

8. Σαρκοείδωση

9. Νόσος Crohn

10. Ηπατίτιδα C

11. Έλκος Mooren

12. Ελμινθίαση

Η ανεύρεση του υποκείμενου νοσήματος που μπορεί να εμφανιστεί με Περιφερικό Έλκος Κερατοειδούς, και η άμεση έναρξη θεραπείας μπορεί να προλάβει καταστροφικές βλάβες στις αρθρώσεις (Ρευματοειδής Αρθρίτιδα), καταστροφικές βλάβες στα νεφρά (Συστηματικός Ερυθηματώδης Λύκος), αλλά και να προλάβει καταστασεις που μπορει να είναι απειλητικές για την ζωή του ασθενούς (Κοκκιωμάτωση Wegener).

Σε ασθενή με γνωστό Αυτοάνοσο νόσημα που βρίσκεται ήδη σε θεραπεία, η εμφάνιση Περιφερικού Έλκους Κερατοειδούς αποτελεί ένδειξη ότι ο ασθενής υπο-θεραπεύεται για την νόσο του, και χρήζει άμεση αύξηση ή αλλαγή του θεραπευτικού σχήματος. Η ενημέρωση του θεράπων ιατρού είναι επιβεβλημένη και πρέπει να γίνει άμεσα.

Είναι σημαντικό να ξεχωρίσουμε τα αυτοάνοσα Περιφερικά Έλκη Κερατοειδούς από τα Περιφερικά Καταρροικά Έλκη. Οι διαφορές τους είναι οι εξής:

1. Τα αυτοάνοσα Περιφερικά έλκη είναι μεγαλύτερα σε μέγεθος ενώ τα Καταρροικά έλκη είναι μικρότερα.

2. Τα αυτοάνοσα Περιφερικά έλκη είναι συνήθως μονήρη, ενώ τα Καταρροικά έλκη μπορεί ναι είναι μονήρη αλλά συνήθως πολλαπλά.

3. Τα αυτοάνοσα Περιφερικά Έλκη είναι βαθύτερα, ενώ τα Καταρροικά έλκη είναι επιφανειακά.

4. Τα αυτοάνοσα Περιφερικά έλκη δεν διαχωρίζονται από το σκληροκερατοειδές όριο με φυσιολογικό Κερατοειδή, ενώ στα Καταρροικά έλκη υπάρχει υγιής ιστός Κερατοειδή.

5. Τα αυτοάνοσα Περιφερικά έλκη σχετίζονται συνήθως με υποκείμενο συστηματικό νόσσημα, ενώ τα Καταρροικά έλκη δεν σχετίζονται με υποκείμενο συστηματικό νόσημα.

6. Τα αυτοάνοσα Περιφερικά έλκη δεν σχετίζονται με τοπική εικόνα Βλεφαρίτιδας, ενώ τα Καταρροικά έλκη σχετίζονται με συνυπάρχουσα Βλεφαρίτιδα.

Οι ανωτέρω εικόνες δείχνουν Περιφερικό Έλκος Κερατοειδούς εντοπιζόμενο στην 5η ώρα Κερατοειδούς, χωρίς να υπάρχει υγιής ιστός Κερατοειδούς μεταξύ του έλκους και του Σκληροκερατοειδούς ορίου. Περιφερικά νεοαγγεία βρίσκονται πλησίον του έλκους, ενώ στην χρωστική φλουορεσείνη υπάρχει επιθηλιακό έλλειμμα.

Οι εικόνες δείχνουν Περιφερικό έλκος κερατοειδούς που καταλαμβάνει έκταση από την 4-7η ώρα Κερατοειδούς. Η μη ύπαρξη υγιή Κερατοειδή μεταξύ του έλκους και του Σκληροκερατοειδούς ορίου αλλά και το μέγεθος της βλάβης κάνει επιβεβλημένη την διερεύνηση υποκείμενου συστηματικού νοσήματος. Πράγματι, από την διερεύνηση διεπιστώθει Ρευματοειδής Αρθρίτιδα.