Στον οφθαλμό, όπως και σε όλα τα όργανα του ανθρώπινου σώματος μπορεί να εμφανιστούν κακοήθεις μεταστάσεις. Η διασπορά των μεταστάσεων στον οφθαλμό γίνεται αιματογενώς, ενώ η συχνότητα των μεταστάσεων δεν είναι υψηλή λόγω της απουσίας λεμφικού ιστού. Πολλοί ασθενείς κατά την διάγνωση των μεταστάσεων γνωρίζουν ήδη την πρωτοπαθή εστία του όγκου, ενώ υπάρχουν και περιπτώσεις (8-30%) που ο Οφθαλμίατρος θα αποτελέσει την αιτία για την διερεύνηση και ανεύρεση της πρωτοπαθούς εστίας.
Η πιο συχνή εντόπιση των μεταστάσεων είναι ο χοριοειδής λόγω της πλούσιας αιμάτωσής του.
Η προέλευση των χοριοειδικών μεταστάσεων είναι:
1. Καρκίνος μαστού (40-53%)
2. Καρκίνος του πνεύμονα (20-29%)
3. Κακοήθειες Πεπτικού συστήματος (4%)
4. Κακοήθειες Προστάτη (2%)
5. Κακοήθειες Νεφρών (2%)
6. Κακοήθειες Δέρματος (2%)
Εκτός από τον χοριοειδή που συμμετέχει στο (88-89%) των μεταστάσεων, η ίριδα συμμετέχει στο 9% και το ακτινωτό σώμα στο 2%. Η συμμετοχή του αμφιβληστροειδούς, του οπτικού δίσκου ή του υαλοειδούς είναι σπάνια.
Τα πιο συχνά συμπτώματα των οφθαλμικών μετάστάσεων είναι:
1. H θολή όραση (55-70%)
2. Άλγος (12%)
3. Φωταψίες
4. Μεταμορφοψία
5. Μυιοψίες
6. Ελλείμματα του οπτικού πεδίου (15,5%)
7. Ασυμπτωματικοί (15-20%)
Η διαφορική διάγνωση των χοριοειδικών μεταστάσεων περιλαμβάνει το χοριοειδικό μελάνωμα, το χοριοειδικό οστέωμα, το χοριοειδικό αιμαγγείωμα και την οπίσθια σκληρίτιδα. Η διαφορική διάγνωση των αμφιβληστροειδικών μεταστάσεων περιλαμβάνει διάφορες φλεγμονώδεις παθήσεις, όπως τοξοπλάσμωση, αμφιβληστροειδίτιδα από CMV και ενδοφθάλμιο λέμφωμα.